Przez Matkę do Syna

Przez Matkę do Syna – to hasło Misji św. przed Nawiedzeniem Matki Bożej w znaku ikony Jasnogórskiej odbywających się w naszej parafii w dn. 18-25.06.2023 r.

„Misja to posłannictwo, szczególne zadanie, ważne zlecenie. Misja religijna to kilkudniowe rekolekcje służące odnowie moralnej i pogłębienie wiary… organizowane co kilka lat lub przed ważnym wydarzeniem w życiu parafii”. To szczególne zadanie powierzono o. Krzysztofowi Kowalskiemu – paulinowi, który 18 czerwca rozpoczął swoje posłannictwo przybliżając cel, znaczenie oraz szczegółowy przebieg duchowych spotkań.

Każdy kolejny dzień miał swoje motto. W poniedziałkowych rozważaniach ph. „Maryja przewodniczką w wierze” podkreślaliśmy rolę matki w życiu każdego z nas – matki rodzicielki, opiekunki, nauczycielki, przewodniczki. Odnowiliśmy przyrzeczenia chrzcielne.

Maryjo – daj mi Jezusa – to myśl przewodnia wtorkowych nabożeństw. Podkreślono rangę relacji rodzinnych w duchu chrześcijańskich tradycji – bliskość, czułość, autorytet rodzicielski. Mocno wybrzmiały słowa przysięgi wyboru Jezusa na Pana życia.

Środa – dzień przypomnienia świadomego wyboru budowania życia małżeńskiego. Kiedyś były wspólne marzenia – dziś bagaż życiowych doświadczeń. Przejście od fascynacji, zauroczenia – do zrozumienia, umiejętności przebaczenia, odpowiedzialności, opiekuńczości.

Wg o. Krzysztofa małżeństwo to trudny „zakon” o wielu regułach.

Po radę – idź do Matki Boga. Zwieńczeniem było odnowienie ślubów małżeńskich i błogosławieństwo par. W pieśni na zakończenie wybrzmiały: „…miłość jedyna jest, …nie ma końca, …nadaje życiu treść.”

O ratunek prosiliśmy  w czwartkowych spotkaniach. Maryja, jako matka, rozumie potrzeby swojego dziecka. Wie, po co się urodził, nauczał, cierpiał, umarł na krzyżu, zmartwychwstał. Zatem – nie pogardzajmy, nie osądzajmy – bądźmy miłosierni, gdyż miłosierdzie boże jest bezgraniczne. Akt zawierzenia był kulminacją rozważań.

Piątkowe nauki zapoczątkowało pytanie: „Gdzież my o Matko, ach gdzież pójdziemy i gdzie ratunku szukać będziemy?” Misją Chrystusa był krzyż – symbol bólu, cierpienia – to tajemnica chrześcijaństwa.

Co jest dziś Twoim krzyżem? Choroba, starość, brak miłości, Twoi bliscy…? Gdzie jest Jezus w Twoim życiu, w Twoim krzyżu? Nauczmy się akceptować swój krzyż. Nauki zakończyła „rozmowa z krzyżem” i głęboka, wszechogarniająca cisza.

Zwieńczeniem Misji św. Było sobotnie Nawiedzenie Matki Bożej w znaku ikony Jasnogórskiej. Parafia od dłuższego czasu przygotowywała się na to szczególne spotkanie. Po 48 latach kopia obrazu ponownie będzie wśród nas. Kult Matki Bożej rodowodem sięga 1382 r., pogłębiony po zwycięskiej obronie Jasnej Góry trwa z wieloma historycznymi wydarzeniami do dziś.

Malanowska ziemia uroczysta, odświętna, barwna i przede wszystkim duchowo przygotowana do spotkania. Przed starym kościołem formuje się procesja. Za krzyżem kolejno miejsca zajmują ministranci, poczty sztandarowe, dzieci witające, lektorzy, kantorzy, niosący obrazy, rodzice, 4-osobowa grupa niosąca obraz, szafarze, rodziny, strażacy przyjmujący obraz, „białe dzieci”, rodzice z dziećmi, księża, orkiestra z Tokar, wierni z zapalonymi świecami.

Orszak rusza przy dźwiękach pieśni „Zdrowaś Maryjo” na plac przy kaplicy. Modlitwa i czas oczekiwania. Cisze przerywa dźwięk klaksonów motocyklowych – 24 pojazdy na światłach wprowadzają pojazd specjalny. Przy sygnale odsłonięcia z wnętrza wozu ukazuje się Ikona Jasnogórska. Uroczyście witana przez ks. prał. Stanisława Płaszczyka – proboszcza parafii, b-pa Wiesława Alojzego Meringa i licznych Kapłanów przechodzi w ręce strażaków. Gospodarz parafii otrzymuje Ewangeliarz. Trzykrotne „O Maryjo witam Cię” rozpoczyna przemarsz do świątyni.

Tu pieśń „Czarna Madonna” brzmi szczególnie zobowiązująco. Ikona zajmuje miejsce na wyznaczonym specjalnym „tronie”. Po jej bokach – Ewangeliarz i świeca.

Następnie okadzenie obrazu, po czym wierni śpiewają hymn nawiedzenia „Witamy Ciebie…” ksiądz rektor Jacek Szymański czyta Ewangelie o nawiedzeniu św. Elżbiety i błogosławi Ewangeliarzem.

Życzenia od ojca św. Papieża Franciszka odczytuje ks. Dziekan Marek Kasik. Proboszcz parafii z Kaczek – ks. P. Zalewski składa kwiaty u stóp ikony.

- wójt gminy Malanów

(„…daj wiarę i siłę, weź w obronę każdego z nas…”);

- rodzina

(„…bądź ocaleniem rodzin, naucz żyć dla Twego Syna…”);

- młodzież

(„…ucz wierności Twemu Synowi, bądź z nami w każdy czas…”);

- dzieci

(„…chcemy być mądrzy, dobrzy, kochający, przytul nas do Jezusa…”).

Rozpoczyna się Msza św. – przewodzi ks. bp. W. A. Mering. Lektorami są: I. Augustyniak, Z. Zommer, kantorka – K. Augustyniak. Homilie wygłasza Ojciec Misjonarz wskazując na symbolikę obrazu (nimb, dłoń, rysy), przesłanie (moc, siła, nadzieja) oraz wskazanie (uczmy się kart naszej historii). Chór dziecięcy pieśnią „Za miłość Twoją Jezus” kończy liturgię. W imieniu o o paulinów podziękowanie składa kustosz obrazu, który przywiózł księgę pamiątkową z ostatniego nawiedzenia w 1965 r. – wpisy z 1.11.1965 r. z prośbą o wpisy i ponowne przesłanie na Jasną Górę. Tam również zostaną przekazane zebrane w specjalnym dzbanie prośby i dziękczynienia. Podziękowanie przekazuje także ks. bp. W.A. Mering oraz kustosz obrazu. Wszystkim koordynatorom akcji podziękowania składa ks. Proboszcz.

Modlitwa do św. Michała Archanioła kończy nabożeństwo. Zebrani śpiewem deklarują: „My chcemy Boga…”.

Późne  godziny popołudniowe i wieczorne wypełnia czuwanie grup modlitewnych oraz modlitwa za zmarłych przodków. O północy – Pasterka Maryjna w intencji powołań z udziałem byłych kapłanów rodaków i byłych wikariuszy naszej parafii. Całonocne czuwanie to bardzo intymny czas na osobistą „rozmowę”, czas refleksji, dziękczynienia, próśb.

Niedzielny poranek rozpoczynają Godzinki o Niepokalanym Poczęciu NMP, potem kolejne trzy msze św. Dla dzieci i młodzieży, starszych i chorych oraz rodziców z małymi dziećmi na rękach i pod sercem.

Czas nieubłagalnie zbliża nas do pożegnania. Msza św. dziękczynna pod przewodnictwem ks. prał. S. Płaszczyka z udziałem 5 księży kończy wizytę Ikony Jasnogórskiej. W ostatniej homilii o. Krzysztof Kowalski podkreśla radość powitania oraz wdzięczność za dar przemiany i pokorę – na pożegnanie. Żegnamy znak – wiara zostaje w nas.

Ojciec dziękuje za możliwość obecności w parafii, za atmosferę, gościnność, organizację i oprawę, wystrój i ofiary.

Następuje poświęcenie pamiątkowych dewocjonaliów i błogosławieństwo Celebransa. Przed wizerunkiem Matki Bożej ks. prał. S. Płaszczyk prosi o przyjęcie wdzięczności za czas nawiedzenia, apeluje o ciągłą Jej obecność wśród nas. Na koniec kieruje podziękowania do wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób włączyli się w okres przeżywania. W osobistej refleksji odniósł się do „progów” swojego kapłaństwa – powitania i „schyłku” – pożegnania ikony.

Po Apelu Jasnogórkim symboliczne dotknięcie ikony przez parafialny obraz peregrynujący oznaczający ciągłość obecności M.B. wśród parafian. Na ramionach strażaków obraz opuszcza świątynię. W asyście wozów bojowych zawita „na chwilę” DO KAPLICY W Dziadowicach, by później udać się do parafii Grzymiszew.

BN

GALERIA ZDJĘĆ